Δεν είχα πολλά όνειρα μα είχα ένα μόνο
από μικρό παιδί θυμάμαι μόνος
να χώνω
και στο στρατό να γράφω στίχους
το λιγοστό μου χρόνο
και
στους τοίχους
να δίνω χρώμα μ' ένα όνομα μόνο
Necropolis πολλοί
περάσανε μα λίγοι μείνανε
άλλοι το αγαπήσανε άλλοι το φτύνανε πολλοί
το κρίνανε
όμως αυτό που κρίναν δεν το φτάσανε
άλλοι πιάσαν τη
καλή κι έπειτα μας ξεχάσανε
μπάσταρδε
μπάσταρδε
μπάσταρδε
μπάσταρδε
Άλλη
μια απάτη
μια μαχαιριά στην πλάτη
στο παίζουνε γαμάτοι
για να
κερδίσουν κάτι
απλά γυρνάς την πλάτη
κι ας πέφτουν μαχαιριές
άφησε το
χρόνο να κλείσει τις πληγές
Θυμάμαι παλιές στιγμές του χτες
που με πονάνε
θυμάμαι αυτούς που πισώπλατα με χτυπάνε
θυμάμαι
όσους πέσανε για να με φάνε
θυμάμαι δηλαδή όσα δεν πρέπει να θυμάμαι
λάθη
του παρελθόντος που 'χαν πει πως μ' αγαπάνε
δεν πονάν όσο πονάω δεν
ξεχνάω όσα ξεχνάνε
τώρα κάποιοι μου κολλάνε είδα να στραβοκοιτάνε
είδα να
με παρατάνε τα όνειρά μας να πατάνε
τι ζητάνε που το πάνε για
συμφέρον σου μιλάνε
το μόνο που θέλουν είναι να φάνε
Άλλη
μια απάτη
μια μαχαιριά στην πλάτη
στο παίζουνε γαμάτοι
για να
κερδίσουν κάτι
απλά γυρνάς την πλάτη
κι ας πέφτουν μαχαιριές
άφησε το
χρόνο να κλείσει τις πληγές
18/1/11
ΠΙΣΩΠΛΑΤΕΣ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ
* Ευχαριστώ τον charalampos
Labels: UNSORTED
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 comments:
gamas!
Έχεις κάνει ένα λαθάκι. Είναι "άλλοι το αγαπούσανε άλλοι το φτύνανε πολλοί το κρίνανε", όχι "άλλοι το αγαπήσανε άλλοι το κρίνανε πολλοί το φτύνανε".
ok. alla3a seira to ftynane me to krinane
Δημοσίευση σχολίου