Για διορθωσεις η αλλο θεμα στειλε e-mail στο:

29/1/11

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ


Κάποτε δεν μας ένοιαζε το χρήμα κρίμα
κάποτε γελάγαμε όταν μπαίναμε στο τμήμα
τώρα κάποιοι οικονομικά την βγάζουν τσίμα-τσίμα
πουλάνε τρίμμα στέλνουνε ζωές στο μνήμα (x2)

έχω μια καρδιά κι αυτή έχει μείνει άδεια
όνειρα θολά σαν ζωγραφιές σε σχολικά τετράδια
κάποιες αναμνήσεις τότε που δεν είχαμε έννοιες
κάποια μάτια παιδικά πίσω από κούνιες σιδερένιες
τα πρώτα μου παιχνίδια τα πρώτα μου βήματα
η πρώτη μέρα στο σχολείο τα πρώτα μαθήματα
τα πρώτα μου χρήματα η πρώτη μου αγάπη
τώρα ένα "σ' αγαπώ" και μια αγκαλιά δε λέει κάτι
τώρα πια ξέχασα την λέξη "ανθρωπιά"
τώρα πια σκόνες βελόνες και κουμπιά
δίνουν ένα πλαστικό χαμόγελο στα χείλη σου
και τώρα δεν σου στάθηκαν, χάθηκαν οι φίλοι σου

κάποτε δεν μας ένοιαζε το χρήμα κρίμα
κάποτε γελάγαμε όταν μπαίναμε στο τμήμα
τώρα κάποιοι οικονομικά την βγάζουν τσίμα-τσίμα
πουλάνε τρίμμα στέλνουνε ζωές στο μνήμα (x2)

ασπρόμαυρες εικόνες από παλιούς χειμώνες
από το τζάμι να χαζεύω τις σταγόνες
και δεν είναι οι μόνες στιγμές που μου ξυπνάν το χθες
φιλίες που δεν είχανε σκοπό τις αρπαχτές
ίσως γιατί μεγάλωσα σε μία άλλη μεριά
που πριν τα 18 δεν παίζει πονηριά
με μία άλλη γενιά που γύριζε ξυπόλητη στους δρόμους
που από τότε έπαιρνε τη ζωή στους ώμους
σε μια γενιά που έβγαλε δικηγόρους και πρεζόνια
ίδια γενιά μετά από 20 χρόνια

κάποτε δεν μας ένοιαζε το χρήμα κρίμα
κάποτε γελάγαμε όταν μπαίναμε στο τμήμα
τώρα κάποιοι οικονομικά την βγάζουν τσίμα-τσίμα
πουλάνε τρίμμα στέλνουνε ζωές στο μνήμα (x2)

τότε παιδιά αθώα δίχως ποινικά μητρώα
δεν είχαμε γνωρίσει του Hip-Hop τα άλλα ζώα
ούτε δεξιά ούτε αριστερά ούτε κεντρώα
κι όλα σώα στ' αλήθεια τι να πρωτοθυμηθώ
τότε δεν είχαμε σκοπό να γίνουμε γνωστοί
και δεν μας ένοιαζε ποιος ήταν ο καλύτερος MC
τότε που οι TXC κι οι FFC ήταν ιδέες
και οι ACTIVE MEMBER ήταν λόγος για να διαλυθούν παρέες
όταν τα φαρδιά δεν ήταν μόδα αλλά σημαίες
ότι ήμαστε Hip-Hop και έτσι θα είμαστε ως τον Άδη
όταν το Graffiti ήταν έκφραση και οι ταγκιές σημάδι
ότι ο Λάγνης είχε σκάσει από το σπίτι σου το βράδυ
πριν τα ναρκωτικά παραπέμψουνε στον τάφο
όταν το μεγαλύτερο έγκλημα ήταν να πίνεις μπάφο
μα ο μπάφος στα 16 στα 24 σκοτώνει
και χάσαμε γνωστούς και φίλους απ' την άσπρη σκόνη
μη σ΄αγχώνει όλα γίνονται για έναν σκοπό
κι ας αλλάξανε τα πράγματα δεν άλλαξα εγώ
κι όπως τότε που δεν μ' ένοιαζε το ραπ μου ποιος θ' ακούσει
έτσι και τώρα γράφω για το αλάνι μου τον Τούση

Ακούστε το:  


* Αποστολή στίχων: charalampos

Δημοσίευση σχολίου

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ: